Patiëntverhaal
Een liesbreuk gaf Dylan Verhoef pijn bij het hardlopen, zijn grootste hobby. Hij hoefde maar één keer naar Rijnstate Clinics te komen om zijn liesbreuk te verhelpen.
Toen Dylan Verhoef (30) een liesbreuk kreeg, stond hij niet meteen te springen om er iets aan te doen. Meer dan een vervelend gevoel in zijn lies was het voor hem niet. Bovendien zag hij het met een drukke baan en een verbouwing van zijn huis in het vooruitzicht niet zitten om een tijd uitgeschakeld te zijn. Totdat hij geen plezier meer had in hardlopen, zijn grootste hobby. Een vervelend gevoel werd een vurige pijn. Zijn huisarts verwees hem door naar Rijnstate Clinics, waar hij snel terechtkon. Dylan: “Ik hoefde maar één keer naar het ziekenhuis: van eerste gesprek tot operatie.”
Dylan is fanatiek hardloper. Hij rent zo’n 40 tot 50 kilometer per week om te ontspannen van zijn werk. Als field service engineer in een bloeiende sector – hij verzorgt de service en storingopvolging aan airco’s en warmtepompen – heeft hij het druk. De liesbreuk liep hij op tijdens zijn werk. “Ik sjouw veel, loop op daken”, vertelt Dylan. “De liesbreuk begon met een kleine bult in mijn lies, die ik soms voelde ploppen. Vervelend, maar ik kon er wel mee doorwerken. Dus ik besloot het nog even aan te kijken. Pas toen ik dagelijks hinder ervaarde in de vorm van een vurige pijn, ging ik naar de huisarts.”
Alles op één dag
Dylans huisarts adviseerde Rijnstate Clinics. “Omdat ik daar snel terecht zou kunnen voor een liesbreukoperatie”, zegt Dylan. “Dat klopte ook: als ik wilde, had ik drie weken later geopereerd kunnen worden. Maar we hebben de operatiedatum in overleg naar achteren verplaatst, zodat dat beter uitkwam met mijn werk.” Dylan kwam in aanmerking voor een single visit-behandeling, waarbij een liesbreuk binnen één dag verholpen wordt. Dat was voor hem een groot voordeel.
“Vooraf had ik een telefonisch gesprek. En ik kon digitaal via Mijn Rijnstate alvast een paar folders lezen om me voor te bereiden. Op de dag zelf had ik in de ochtend een afspraak met een verpleegkundige om mijn gezondheid te controleren. Daarna volgde een gesprek met de chirurg, die ook de liesbreuk onderzocht. Als dit allemaal aparte afspraken waren geweest, had ik vóór de operatie al een paar keer vrij moeten nemen om naar het ziekenhuis te komen. Nu was dat allemaal op de dag van de operatie.”
Vertrouwen
Toen de chirurg klaar was met zijn onderzoek, begon voor Dylan het wachten tot hij aan de beurt was. “Dat was niet erg, want ik wist dat ik sowieso die avond weer in mijn eigen bed zou slapen. Ik werd ondertussen ook goed verzorgd en als ik vragen had, werden ze goed beantwoord. Daardoor had ik veel vertrouwen in de operatie.” De chirurg bracht een kunststof matje aan op de plek van de liesbreuk. De operatie verliep zoals gepland en Dylan mocht inderdaad dezelfde avond weer naar huis.
De tijd die hij nodig had om te herstellen, had hij onderschat, zo zegt hij zelf. “De eerste week kwam ik niet verder dan mijn bed en de bank – daar heb ik me in vergist. Ook naar het toilet gaan, deed nog pijn. Maar nu, na ruim twee weken, heb ik mijn eerste kilometer buiten weer gewandeld. Als die stijgende lijn zich voortzet, heb ik er alle vertrouwen in dat ik na zes weken mijn hardloopschema weer kan oppakken."
