Malletvinger

Klachten bij een malletvinger

Bij een malletvinger (ook wel ‘hamervinger’ genoemd) is één van je vingertopjes gaan hangen. Het lukt je niet om deze te strekken. Vaak heb je pijn rondom dit vingertopje en ontstaat er een zwelling. Je vinger lijkt dan op een hamertje (in het Engels: mallet). Een malletvinger ontstaat als je je vinger plotseling stoot. Vooral bij spelers van balsporten zoals basketbal of volleybal komt deze blessure vaak voor. Maar je kunt de klachten ook op andere momenten krijgen, zoals na het opmaken van je bed. Doordat je je stoot, buigt je vingertopje te ver door. Dit zorgt ervoor dat de strekpees van je laatste kootje afscheurt. De pees kan met of zonder botfragment afscheuren.

Hoe stellen we de diagnose?

Meestal kom je met een malletvinger via de Spoedeisende Hulp in het ziekenhuis of via de huisarts naar de polikliniek. In het ziekenhuis wordt de diagnose gesteld door je hand te onderzoeken. Daarnaast worden er röntgenfoto’s gemaakt.

Welke behandelingen zijn er mogelijk?

Als de arts een malletvinger bij je vaststelt en alleen de pees is afgescheurd, krijg je een spalk. Deze houdt je vingertopje gestrekt. De spalk draag je zes tot twaalf weken. Ook wijst de arts je door naar een handtherapeut. Hier ga je wekelijks naartoe.

Na zes weken test je handtherapeut of de pees is aangegroeid. Als de pees is aangegroeid begin je na zes weken met oefenen om de pees geleidelijk weer te gaan buigen. De pees wordt dan langzaam sterker. Tussen het oefenen door draag je nog de spalk. Zes weken na het starten van de oefeningen mag de spalk meestal af.

Soms kan er bij de stoot een stukje bot afscheuren. Een klein stukje bot wordt ook met een spalkje behandeld. Als dit stukje bot wegkantelt of te groot is, kan je arts besluiten dat je een operatie krijgt. Dit gebeurt onder meestal onder verdoving van de arm of onder narcose. Ook na een operatie krijg je een doorverwijzing naar de handtherapeut.

Als een pees niet is aangegroeid of er wordt te laat herkend dat de pees is afgescheurd, dan kan er een operatie (tenodermodese) plaatsvinden bij de plastisch chirurg. De ruimte tussen de pees en het bot is opgevuld met littekenweefsel. Op deze manier is de pees te lang geworden. Bij de behandeling wordt een ovaalvormig stukje huid en pees verwijderd. De huid en pees worden samen gehecht met een aantal hechtingen. Ook wordt er meestal een pennetje geplaatst. Dit pennetje blijft zes weken zitten. Als de pees na het verwijderen van het pennetje is aangegroeid kan het oefenen beginnen zoals boven beschreven.